Fare Kapani

Evin minik faresi duvardaki çatlaktan bakarken çiftçi ve  eşinin mutfakta bir paketi açtıklarını gördü. Kendi kendine:  - "İçinde hangi yiyecek var acaba ?" diye düşündü. 

Bir süre sonra gördüğü paketin bir fare kapanı olduğunu  anladığında yıkılmıştı. 

- "Evde bir fare kapanı var! evde bir fare kapanı var!" diye  bağırarak telaşla bahçeye fırladı. 

Minik fareyi telaş içinde gören tavuk umursamaz ve bilgiç  bir tavırla başını kaldırdı ve gıdakladı: 

- "Zavallı farecik...Bu senin sorunun benim değil. Bana bir  zararı olamaz küçücük kapanın" dedi. 

Tavuktan destek bulamayan farecik bu sefer telaşla  domuzun yanına koştu ve 

- "Evde bir fare kapanı var! evde bir fare kapanı var!" diye 
adeta çırpındı. Domuz anlayışla karşıladı ama 

- "Çok üzgünüm fare kardeş ama dua etmekten başka  yapacağım bir şey yok. Dualarımda olacağından emin ol" 
dedi. 

Minik fare çaresizlik içinde ineğe döndü ve 

- "Evde bir fare kapanı var evde bir fare kapanı var!" dedi. 

İnek ; 

-"Bak fare kardeş senin için üzgünüm ama beni 
ilgilendirmiyor." dedi. 

Sonunda farecik başı önde umutsuz şekilde eve döndü. 
Çiftçinin fare tuzağı ile bir gün tek başına karşılaşmak 
zorunda olduğunu anladı. 

O gece evin içinde sanki ölüm sessizliği vardı. Minik 
farecik aç ve susuzdu. Tam yorgunluktan gözleri kapanacaktı 
ki birden bir ses duyuldu. 
Gecenin sessizliğini bölen gürültü fare kapanından geliyordu. 

Çiftçinin karısı ne yakalandığını görmek için yatağından 
fırladı ve mutfağa koştu. 

Karanlıkta kapana zehirli bir yılanın kuyruğunun kısıldığını 
fark edememişti. 

Kuyruğu kapana kısılan yılanın canı yanıyordu ve aniden 
çiftçinin karısını ısırdı. 

Çiftçi karısını apar topar doktora götürdü. Doktor 
zehiri temizledi sardı. Çiftçi karısını eve getirdi yatırdı. 
Karısının ateşi yükseldi ve bir türlü düşmüyordu. Kadıncağız 
ateş ve ter içinde kıvranıp duruyordu. 

Böyle durumlarda taze tavuk suyunun gerekli olduğunu 
herkes bilir çiftçi de bıçağını alıp bahçeye koştu. 

Karısı taze tavuk suyu çorbasını içti biraz kendine geldi. 
Karısının hastalığını duyan komşular ziyarete geldiler. 

Onlara ikram etmek için çiftçi domuzunu kesti. 

Çiftçinin karısı gittikçe kötüye gidiyordu. Yılan belli ki 
çok zehirliydi. Birkaç gün sonra çiftçinin karısı iyileşemedi 
ve öldü. 

Cenazesine çok sayıda kişi gelince hepsine yeterli et 
sağlamak için çiftçi ineği mezbahaya yolladı. 

Fare tüm bu olanları büyük üzüntü ile duvardaki deliğinden 
izledi. 

Birisi sizi ilgilendirmediğini düşündüğünüz bir tehlike ile 
karşı karşıya ise hepimizin aynı tehlikede olabileceğini 
hatırlayalım. 

Hepimiz yaşam denilen bu yolculukta yer alıyoruz. 
Diğerimiz için bir gözümüzü açık tutmalı ve diğerlerini 
cesaretlendirmek için çaba harcamalıyız.