ÜMİTLİ KUBAĞA

 Bir kurbağa sürüsü-  ormanda yürürken,içlerinden-  ikisi bir çukura düştü. Diğer bütün kurbağalar çukurun etrafında toplandılar. Çukur bir hayli derindi ve arkadaşlarının zıplayıp dışarı çıkması mümkün görünmüyordu.
- – – – – – – – – – –  Yukarıdaki kurbağalar, boşuna uğraşmamalarını söylediler arkadaşlarına :
- – – – – – – – – – –  ‘Çukur çok derin,dışarı çıkmanız imkansız.”
- – – – – – – – – – –  Ancak, çukura düşen kurbağalar onların söylediklerine aldırmayıp çukurdan çıkmak için mücadeleye devam ettiler. Yukarıdakiler ise hala boşuna çırpınıp durmamalarını, ölümün onlar için kurtuluş olduğunu söylüyorlardı.

- – – – – – – – – – –  Sonunda kurbağalardan birisi söylenenlerden etkilendi ve mücadeleyi bıraktı. Diğeri ise çabalamaya devam etti. Yukarıdakiler de, çırpınıp durarak daha çok acı çektiğini söylemeyi sürdürdüler.
- – – – – – – – – – –  Ne var ki, çukurdaki kurbağa son bir hamle daha yaptı, bu kez daha yükseğe sıçramayı başardı ve çukurdan çıktı.
- – – – – – – – – – –  Çünkü, bu kurbağa sağırdı. O yüzden, arkadaşlarının ümit kırıcı sözlerine kulak asmamıştı.

- – – – – – – – – – –  ‘Ãœmidini kaybetmiş bir insanın, başka kaybedecek bir şeyi yoktur”